جنس لوله گالوانیزه از آهن سفید نورد شده می باشد، لوله گالوانیزه لوله درزدار جوش داده شده ای می باشد که در ف روی مذاب فرو برده می شود. اولین نمونه شناخته شده آهن گالوانیزه توسط اروپاییان در قرن هجدهم میلادی در مجموعه موزه شمشیربازی سلطنتی در زره هندی بود.
در استفاده مدرن اصطلاح گالوانیزه کردن با پوشش روی صورت می گیرد، اختراع گالوانیزاسیون توسط دانشمند ایتالیایی به نام گالوانی در سال 1775 بود. در اوایل قرن بیستم لوله های گالوانیزه جایگزین چدن و سرب مورد استفاده در لوله کشی آب سرد بود.
به طور معمول لوله کشی گالوانیزه از داخل به بیرون زنگ زدگی میکند و باعث مشکلات فشار آب و شکست لوله و در نهایت پوسته پوسته شدن و وجود قابل ملاحظه ای ناخالصی که رنگ و طعم آب را تغییر میدهد می شود. امید به زندگی لوله گالوانیزه 70 سال است.
از زمان جنگ جهانی دوم لوله های مس و پلاستیک را جایگزین لوله گالوانیزه کردند. اما لوله فولادی گالوانیزه هنوز در برنامه های کاربردی فضای باز مورد استفاده قرار می گیرند.
از فولاد گالوانیزه شده در قطعات خودرو، پیچ و مهره ، ناودان ساختمان، گریتینگ ها، دستگاه های مکانیکی و الکتریکی، کانال های آب و هوا و سقف های شیروانی و . استفاده می شوند.
تا همین چند سال قبل تمامی سیستم لوله کشی آب در منازل مسی در ایران با لوله های گالوانیزه انجام میگرفت که کم کم جای خود را به لوله های پلاستیکی داد و در حال حاضر به ندرت ازین لوله ها در مصارف خانگی استفاده میشود.
لوله گالوانیزه بیشترین کاربرد را در شبکه های فاضلاب، چاه آب صنایع کشاورزی و گلخانه ها و برای انتقال آب، گاز، و همچنین برای محافظت از کابل های برق، سیستم های امنیتی، شبکه در محیط های باز و بیرونی را دارند.